Financiering Recreatieve Infrastructuur

De concurrentiepositie van de Veluwe steunt voor een belangrijk deel op wandelen, fietsen en andere buitenactiviteiten. Het toeristische product kan dus niet zonder een goede recreatieve infrastructuur. Die structuur moet daarbij financieel volhoudbaar zijn. De Veluwe brengt nu de kosten in kaart en werkt tegelijk aan pilots die alternatieve inkomsten kunnen genereren, met betrokkenheid van verschillende belanghebbenden.

Een scheve basis

Het zijn de terreineigenaren die primair voor een aantrekkelijk en toegankelijk landschap zorgen, inclusief het beheer van de recreatieve infrastructuur. Zij geven echter aan hier geen dekkende vergoeding voor te ontvangen, terwijl de vraag naar deze voorzieningen alleen maar is toegenomen. Bovendien profiteren ook anderen van de infrastructuur. In de ogen van de terreineigenaren is de basis daarmee scheef: de lasten en lusten zijn niet goed verdeeld.

Het probleem werd volgens hen de laatste jaren urgenter door de terugtrekkende overheid. Steeds lagere bijdragen betekenden gedwongen keuzes in welk onderhoud de terreineigenaren nog kunnen bekostigen. Deze nieuwe prioriteiten uiten zich in een afbrokkelend product. Uitspraken van deze organisaties zelf, en ondernemers en gemeenten die kwaliteitsverlies constateren, getuigen hiervan.

Een tweede effect is dat de aanleg van nieuwe infrastructuur wordt afgeremd of zelfs tot stilstand komt. Een concreet voorbeeld is de vorming van een regionaal ruiter- en mennetwerk dat werd gestaakt vanwege onduidelijkheid over de financiering van het beheer in de toekomst. Zowel het kwaliteitsverlies als de rem op ontwikkeling schaden de economie en leefbaarheid op de Veluwe.